De dekking

Wachten tot Saartje loops wordt, en dan...wat is het juiste tijdstip?

Daar hoor je allerlei adviezen over: zoveel dagen na begin loopsheid, letten op gedrag, progesterontesten, dagelijks even vulva afvegen met witte tissue en letten op roze verkleuring.

Zoveel dagen na het begin van loopsheid:

Vaak mis ik de bloeding in het begin. Blijkbaar is dat bij haar niet zoveel, komt ook bij dat ik nog een reu in huis heb, die het allemaal keurig schoon houdt. Hij mag dan gecastreerd zijn, het ruikt voor hem nog erg aangenaam.

Gedrag:

Ook een lastige, want Saartje rijdt (geleidelijk toenemend in enthousiasme) voortdurend op onze arme reu, die dat lijdzaam toelaat. Een komisch gezicht: een middelgrote hond die rustig door het huis loopt, met een klein teefje erachter, met haar pootjes om zijn achterste geklemd! Vanaf het begin staat ze verleidelijk voor zijn neus, met het staartje opzij.

Vulva afvegen: gedaan toen ik dacht dat het zover was (dus niet consequent gedaan vanaf het begin).

Mijn hoop is hier gericht op mijn gecastreerde reu. Want waar hij zich de hele tijd braaf door Saartje laat "berijden", valt op dat gedurende een paar dagen, midcyclisch, het andersom gebeurt. Dus ik hoop dat mijn reu me dus de juiste dagen aangeeft.

Maar ja, klopt deze theorie in de praktijk?:

Vanaf 13 maart werd mijn reu enthousiast. Direct een afspraak gemaakt met de baasjes van Vrister. Dat werd een grote teleurstelling: Saartje deed heel gezellig naar Vrister (itt het vorige kennismakingsbezoek), maar van een eventuele dekking moest ze niks hebben! Dus onverrichter zake weer terug naar huis..

Zondag 15 maart: mijn reu leek haar NOG interessanter te vinden, 's avonds weer naar Vrister. Saartje was nu beduidend welwillender. Gezellig heen en weer rennen, stoeien, ook zelfs mooi staan met staart opzij (voor onze eigen reu doet ze dat vanaf het begin, maar andere reuen zijn blijkbaar niet vertrouwd genoeg?). Maar steeds op het laatste nippertje...nee toch niet! Na enige tijd dit te hebben aangezien, toch even "geholpen" bij het begin. Saartje even vastgehouden, en daarna ging het allemaal vanzelf. Wel met gepiep van Saartje tijdens "de daad". Ze hebben zo'n 10 minuten gekoppeld gestaan, dat zag er vrij rustig en ontspannen uit.

Wel voelde ik me naderhand wat schuldig: hebben we niet wat geforceerd? Maar blijkbaar gebeurt dat "even op gang helpen" vaker. Al blijken de meningen wel verdeeld hierover. En het piepen zou ook vrij normaal zijn? Reacties zijn welkom!

Dinsdag 17 maart: wat vreemd, onze reu blijft bezig!? Opnieuw een bezoekje aan Vrister, die opnieuw welwillend zijn diensten aanbiedt.. Er moet tussen 2 dekkingen 1 dag zitten. Gelukkig ging deze tweede dekking wat vlotter dan de eerste.

Bij deze nog dank aan de baasjes van Vrister, die onze onervarenheid en "verrassingsbezoekjes" (zelfs 's avonds vrij laat) zo vriendelijk en geduldig hebben doorstaan!

Foto's van de dekking zijn gemaakt, maar helaas mislukt, alleen een vage schaduw te zien.

En dan...een periode van gespannen afwachten!